Wszystkie wpisy, których autorem jest Krzysztof Konopka
Vanarasi (Rower from Varanasi)
2014
The first year in which Konopka discovers an unexpected inclination towards painting, coincides with the period of detachment from reality until recently experienced, to know himself through the journey. From the Way of Santiago, revelatory moment of his new artistic identity, he moves towards the East where he visits places that remain forever in his interior life. Varanasi work tells the enchantment he perceived in observing simple everyday life of the woman who paddles on the typical canoe with all the naturalness of those who perform that action every day, with serenity and tranquility, in the calm of having everything already sure, everything already planned, without wishing for the impossible but loving the possible. From the stylistic point of view the work is very tied to the figuration, the image is clear, even if the color, fresh, vivid and bright, already begins to tend towards Expressionism, both for the chosen tonalities and for the fast brushstroke, urgent, that fades out the contours with a linear, almost geometric yet faceted, fragmented as to want to decompose and recompose the image according to Konopka’s feeling. The scene thus appears to be moving, even if the focus is on the image of the woman who captures the attention of the observer who, a moment later, expands to everything else, from the slow river to the objects she brings with her, from the oars skillfully used to the canoe below her.
Marta Lock – art critic, novelist, aphorist, essayist, reviewer, sociopsycholog
Varanasi (Wioślarka z Varanasi)
2014
Pierwszy rok, w którym Konopka odkrywa nieoczekiwaną skłonność do malowania, zbiega się z okresem odłączenia się od rzeczywistości do niedawna, by poznać siebie w podróży. Z Drogi Santiago, odkrywczego momentu swojej nowej tożsamości artystycznej, idzie w kierunku Wschodu, gdzie odwiedza miejsca, które pozostają na zawsze w jego życiu wewnętrznym. Praca w Varanasi opowiada o oczarowaniu, które dostrzegł, obserwując proste codzienne życie kobiety, która wiosłuje na typowym kajaku, z całą naturalnością tych, którzy wykonują to działanie każdego dnia, z spokojem i spokojem, w spokoju posiadania wszystkiego już jasne, wszystko już zaplanowane, bez pragnienia niemożliwego, ale kochania tego, co możliwe. Ze stylistycznego punktu widzenia praca jest bardzo związana z figuracją, obraz jest wyraźny, nawet jeśli kolor, świeży, żywy i jasny, już zaczyna dążyć do ekspresjonizmu, zarówno dla wybranych tonacji, jak i szybkiego pociągnięcia pędzlem , niemal pilne, aby rozmywa kontury liniowym, prawie geometrycznym, ale fasetowanym, podzielonym, aby chcieć rozłożyć i ponownie skomponować obraz zgodnie z odczuciami Konopki. Scena wydaje się więc poruszać, nawet jeśli skupia się na obrazie kobiety, która przyciąga uwagę obserwatora, który chwilę później rozszerza się na wszystko inne, od powolnej rzeki po przedmioty, które ze sobą zabiera, od wiosła umiejętnie przyzwyczajonego do czółna pod nią.
Marta Lock – krytyk sztuki, powieściopisarz, aforysta, eseista, recenzent, socjopsycholog
Varanasi (Vogatore di Varanasi)
2014
Il primo anno in cui Konopka scopre un’inattesa inclinazione verso la pittura, coincide con il periodo di distacco dalla realtà fino a poco prima vissuta, per conoscere se stesso attraverso il viaggio. Dal Cammino di Santiago, momento rivelatorio della sua nuova identità artistica, si sposta verso Oriente dove visita luoghi che restano per sempre nella sua interiorità. L’opera Varanasi racconta l’incanto da lui percepito nell’osservare la semplice quotidianità della donna che rema sulla tipica canoa con tutta la naturalezza di chi quell’azione la compie ogni giorno, con serenità e tranquillità, nella calma dell’avere tutto già certo, tutto già previsto, senza desiderare l’impossibile bensì amando il possibile. Dal punto di vista stilistico l’opera è molto legata alla figurazione, l’immagine è chiara, anche se il colore, fresco, vivido e acceso, comincia già a tendere verso l’Espressionismo, sia per le tonalità scelte che per la pennellata veloce, quasi urgente che sfuma i contorni con un tratto lineare, quasi geometrico eppure sfaccettato, frammentato come a voler scomporre e ricomporre l’immagine secondo il sentire di Konopka. La scena appare così in movimento, anche se l’attenzione è focalizza sull’immagine della donna che cattura l’attenzione dell’osservatore che, un attimo dopo si espande a tutto il resto, dal fiume lento agli oggetti che lei porta con sé, dai remi abilmente utilizzati alla canoa sotto di lei.
Marta Lock – critica d’arte, romanziera, aforista, saggista, recensionista, e scrivo di socio-psicologia
WOMEN
YOGA
Yoga jest odpowiedzią na kobiecy świat współczesny.
Yoga is the answer for the today’s female world.
Wolność wyboru i niezależność.
The freedom of choice and independence.
Odwaga kreowania swojej osobowości.
The courage to create your personality.
Świadome podejście do swojego ego.
A conscious approach to your ego.
Cios w stronę uzurpatora, narzucającego kształt kobiecej roli.
A punch towards a sham, who imposes the shape on the woman’s role.
Nagość bez obłudy.
Nakedness without deceit.
Taka jestem.
This is the way I am
Pełnia w wyrazie siebie.
The depth of self-expression.
Wolność myśli i czynu.
The freedom of thought and action.
Ja, kobieta.
Me, a woman.
Ja, człowiek.
Me, a human being.
THE HISTORY OF MY PAINTING
The history of my painting.
W odpowiednim momencie we wrześniu 2014 roku droga z Porto do Santiago de Compostela.
At the exact moment, in September 2014, the way from Porto to Santiago de Compostela.
Przeżycie, ciekawość, intencja, spacer, na pewno radość z drogi.
An experience, curiosity, intention, a walk, enjoying the trip, for sure.
Zmiany w sercu, duszy.
Changes in the heart, soul…
Będąc w środku emocji, jak w oku cyklonu nic się nie działo, było cicho i spokojnie.
Being inside the emotion, like in the eye of the Cyclone, nothing was happening, it was peacefull and quiet.
Pierwszy obraz
The first painting.
pędzle – trudno i mozolnie.
the brushes – hard and strenuously.
Czegoś brakuje. Tempa? Za wolno?
Something is missing. The pace? Too slowly?
Piąty obraz
The fifth paiting.
farba zaschła na szczecinie. Szpachla. Tak. Idealnie. Sufit, podłoga, krzesło w bryzgach oleju. OK.
The paint has dried out on the bristles. A spackle. Yes. Perfect. The ceiling, the floor, a chair sprayed with oil. OK.
Małe ramy – ręce ograniczają się w ruchu, tłamszą w zarodku.
Small frames – the hands are limited by their movements, nipped it in the bud.
Pora na duży statyw.
It’s time for a large easel.
Fado 70×180
Ona. Jedyny odbiorca. Napędzająca siła do dalszego tworzenia. Opisująca godzinami co widzi i czuje.
Her. The only recipient. The driving force to continue creation. Spending hours to describe what she sees and feels.
Szpachla, ręka, łokieć, dłoń, wyciskana farba między palcami dająca fizyczną rozkosz obcowania z własną myślą.
A spackle, a hand, an elbow, a palm, the paint squeezed between the fingers that makes one delightful to commune with your own thought.
Podobrazie na sztaludze zawsze gotowe.
The stretcher on the easel – always ready.
Czeka.
It’s waiting.
Nigdy, może ostatni raz, ciągle inne…
Never, maybe the last time, always different…
Jak nie było ramy to wyrwana sklejka starczyła.
When there was no frame available, a torn out plywood was perfectly enough.
Uzależnienie od wolnej, niepohamowanej radości tworzenia ORA PISTA = TERAZ ŚLEDZIĆ
Addiction to a free, unstoppable joy of creating
ORA PISTA = TO TRACK NOW
Autor
The author
KATMANDU (polski)
2015
Praca Katmandu pochodzi z najbardziej figuratywnego okresu Konopki, co jest aż nadto wyraźne, gdy spojrzeć na wizerunek siedzącego mężczyzny, Nepalczyka w podeszłym wieku, skupionego na swej codziennej modlitwie, czyli dość powszechnemu obrazowi, zapadającemu w pamięci każdemu, kto zwiedził owe zachwycające, odległe miejsca. Wydaje się, że artysta urzeczony jest prostotą tego gestu, koncentracją i głęboką pobożnością, z jaką mężczyzna oddaje się swojej praktyce, jednak w stylu Konopki wyraźnie zaczyna wyłaniać się komponent emocjonalny, bardziej niepohamowany, bezgraniczny i zdolny przeobrazić akt twórczy w manifestację najbardziej intymnego i najbardziej wewnętrznego ja. Podróż ku ekspresjonizmowi przybiera w tym obrazie bardziej zdecydowany kierunek i zaczyna mieszać go z potrzebą wyodrębnienia synergii z jasnych i zdefiniowanych granic obserwowanej rzeczywistości, synergii, która ukazuje się w kreskach naniesionych przez Konopkę na płótno po uprzednim wytyczeniu obrazu głównego, niejako sugerującego, iż to co się czuje jest o wiele ważniejsze od tego, co się widzi. Fundamentem wspomnień, nawet gdy powraca on myślami do swych pielgrzymek po świecie, jest uczucie dostrzegające to, czego nie można uchwycić zmysłem wzroku, ponieważ jedynie w łączności z wrażliwością możliwe jest zgłębienie i usłyszenie tego wszystkiego, co obraz ma nam powiedzieć, przekazać i co ma w nas pozostawić, aby zachować się w naszej pamięci.
Marta Lock – krytyk sztuki, powieściopisarz, aforysta, eseista, recenzent, socjopsycholog
KATMANDU (english)
2015
Artwork Katmandu is still linked to the most figurative period of Konopka, in fact it is evident the image of the seated man, an elderly Nepalese man intent on his daily prayer, a common image and in the memory of whoever visits those enchantable faraway places. The artist appears captivated by the simplicity of the gesture, by the concentration and careful devotion with which the man dedicates himself to his task, yet it begins to emerge strongly from Konopka’s style, the emotional component, more irrepressible, more impelling, shoreless and capable of transforming the creative act into a manifestation of the most intimate, most interior self. The journey towards Expressionism becomes more incisive in this painting, and begins to mix with the need for abstraction from the clear and defined boundaries of the observed reality, a synergy that is revealed with the lines that Konopka imprints on the canvas by passing the brush after having painted the basic image, as if to suggest that what you feel is much more important than what you see. The basis of remembrance, even when he rethinks its pilgrimages in the world, is sensation, that perceiving all what the eye cannot see because it is only through the connection with sensitivity that it is possible to deepen and listen as much as we see has to tell us, send us, leave us so as not to be forgotten.
Marta Lock – art critic, novelist, aphorist, essayist, reviewer, sociopsycholog
KATMANDU ( italiano)
2015
L’opera Katmandu è ancora legata al periodo più figurativo di Konopka, infatti è evidente l’immagine dell’uomo seduto, un anziano nepalese assorto nella sua preghiera quotidiana, un’immagine comune e nella memoria, di chiunque visiti i luoghi sacri di quegli incantevoli posti lontani. L’artista appare rapito dalla semplicità del gesto, dalla concentrazione e attenta cura con la quale l’uomo si dedica al suo compito, eppure comincia a emergere forte dallo stile di Konopka, la componente emotiva, più prorompente, più impellente, inarginabile e capace di trasformare l’atto creativo in una manifestazione del sé più intimo, più interiore. Il cammino verso l’Espressionismo diventa più incisivo in questo dipinto, e comincia a mescolarsi con la necessità di astrazione dai confini netti e definiti della realtà osservata, sinergia che si svela con le linee che Konopka imprime sulla tela passandovi il pennello dopo aver realizzato l’immagine di base, come a voler suggerire che ciò che si sente è molto più importante di ciò che si vede. La base del ricordo, anche quando ripensa ai suoi pellegrinaggi nel mondo, è la sensazione, quel percepire tutto ciò che l’occhio non riesce a vedere perché è solo attraverso la connessione con la sensibilità che è possibile approfondire e ascoltare quanto tutto ciò che vediamo ha da dirci, trasmetterci, lasciarci per non farsi dimenticare.
Marta Lock – critica d’arte, romanziera, aforista, saggista, recensionista, e scrivo di socio-psicologia
Cooperation Poland-India
Myśli z różnych stron świata, zrodzone z potrzeby tworzenia, łączą się tworząc całość.
The thougts from all over the world, born from the need to create, blend into a whole.
Krzysztof Konopka – Md Taslim