2019

W tej pracy wyłania się potrzeba Konopki, aby powrócić do figuracji, by zbliżyć się do tego, co oko widzi obserwując otaczającą rzeczywistość przez filtr duszy. Towarzyszy temu to samo uczucie, którego doświadcza się przy ponownym powstaniu z głębokości istoty, po którym artysta chce stawić wszystkiemu czoła z nowym punktem widzenia, kiedy nie musi już więcej odcinać się od tego, co widzialne, ale czuje, że może powrócić do opisywania z nową samowiedzą, bezprecedensową świadomością, równowagą między czuciem i zrozumieniem, że podróż wgłąb siebie była pouczająca. Dotarcie do nowego życia miało znaczenie zarówno w najbardziej dosłownym tego rozumieniu, jak i w wymiarze duchowym, i jest wyrażone w ekspresjonistycznych tonach, kolorach połączonych z wnętrzem, które jest teraz uwydatnione formą, lecz także jasnożółtą barwą, za pomocą której kreśli on twarz głównego bohatera obrazu, odrodzenie się nowego bytu, pełniejszego, żywszego w każdym momencie, ponieważ na końcu autor odkrywa, że jest to jedyna możliwość jego przeżycia. Typowa technika gratażu zakłada tutaj inną formę, promieniowanie z rdzenia, który reprezentuje życie i podąża w kierunku postaci, jakby chciało przyciągnąć go do siebie, aby nakłonić do celebracji duchowego i cielesnego odrodzenia, które otrzymał w darze.

Marta Lock – krytyk sztuki, powieściopisarz, aforysta, eseista, recenzent, socjopsycholog