IN ATLANTE DELL’ARTE CONTEMPORANEA 2024

Flashes of reality that occur in human existence are usually ignored because the ego ensures that one’s entire attention remains focused solely on the illusory world it has created. And yet, as human beings, we sense that there is something more. When this feeling arises—this flash of reality—some people feel the need to express it, most often using the most familiar means of expression. Every act of expressing reality must be spontaneous; otherwise, it becomes an act of illusion. A flash of reality must be expressed through expression, here and now—otherwise, it becomes an image that is further processed by the human ego and stored in the imagination. Such a painting, a product of imagination, appearing on canvas becomes factual but not real. Even the most impressive image is just another form of illustration of an illusory world, ultimately making it an act of false representation of reality. It is the work of a „reproducer”—for what else can we call someone who presents a creation of the imagination? Contemporary art indicates that in the past, this was simply „reproduction.” Perhaps all the art we know is invented, yet its universal function proves that humans have gone beyond animals. Man has become conscious. A conscious and capable reproducer of imagined images is a painter, but not an artist. An artist is someone else entirely. Certainly, the name ORAPISTA arose from the need to define an Artist who, by minimizing the ego, attempts to express the unspoken. By its very nature, the Orapista Artist, in performing an act in the material world, inevitably distorts reality and gives it non-existent qualities. However, their focus is not on the act of materializing energy but on the energy of creation itself. For example, a sketch of a being or an object on canvas becomes a screen for the artist to capture a flash of reality. For me, in orapism, a sketch of a woman is often such a screen— for projection of a perceptible flash of reality. The act of creating orapism is a state of integration of feminine and masculine energy in the coherence of heart and mind. Expression occurs in a complete state of flow. There are no thoughts. The Orapista Artist does not allow themselves to connect with the ego, avoiding states burdened by the human affliction of implanted condemnation, the need for absolution, and the desire to belong. They go beyond beliefs. The Orapista Artist is not interested in constructing their personality, nor are they a beggar seeking applause. They do not define themselves. The artist becomes a conscious observer. They are a tool of the expression of reality. Here, reality pours through the Orapista Artist. I could say, „Observe it, merge with it, and becoming the stylus, inscribe it upon the canvas.” Orapism is a tool for silencing the mind. It allows to directly access to the heart, the home of the soul . In new art, there is a need for a new human—one who trusts themselves, reflects their individuality and does not repeat the enslaving specter of artistic patterns. To fully experience orapism, the viewer must abandon using the mind, nowledge, and logic. Only in this way can one experience orapism. Orapism is an experience. Here, no definition is true. Orapism cannot be spoken. Orapism treats both the Artist and the viewer the same. It demands openness to reality from both.

Experience Orapism.

ORAPISM—Follow now.

Przebłyski rzeczywistości, które zdarzają się w ludzkiej egzystencji, zazwyczaj są przez człowieka ignorowane, ponieważ jego ego pilnuje, aby skupiał on całą swoją uwagę tylko i wyłącznie na stworzonym przez niego iluzorycznym świecie. A jednak, jako istoty ludzkie, odczywamy, że jest coś więcej. Kiedy zdarzy się to odczucie, ten przebłysk rzeczywistości, niektórzy mają potrzebę, żeby to przedstawić i wtedy stosują ekspresję, używając najczęściej, najbardziej znanych środków wyrażania. Każdy akt wyrazu rzeczywistości musi być spontaniczny, w innym wypadku staje się aktem iluzji. Przebłysk rzeczywistości ma być wyrażony przez ekspresję, tu i teraz, inaczej stanie się obrazem, który dalej już tylko pozostaje przerabiany przez ludzkie ego i przechowywany w wyobraźni. Taki akt malaski, wytwór wyobraźni, pojawiając się na płótnie staje się faktyczny, ale nierzeczywisty. Taki obraz, nawet najbardziej imponujący, jest tylko kolejnym wynikiem jakiejś formy ilustracji iluzorycznego świata, zatem ostatecznie jest aktem fałszywego obrazu rzeczywistości. To dzieło ,,odtwórcy”, bo jak inaczej nazwać kogoś kto prezentuje wytwór wyobraźni. Współczesna sztuka wskazuje, że w przeszłości było to po prostu ,,odtwarzanie”. Być może faktycznie cała znana nam sztuka jest wymyślona, ale jednocześnie jej uniwersalna funkcja dowodzi, że człowiek wyszedł ponad zwierzę. Człowiek stał się świadomy. Świadomy i zdolny odtwórca obrazów wyobraźni to malarz, ale nie artysta. Artysta to ktoś inny. Na pewno nazwa ORAPISTA powstała z potrzeby nazwania Artysty, który minimalizując ego dokonuje próby wyrażenia, tego co niewypowiedziane. Samo przez się Artysta Orapista dokonując aktu w świecie materialnym w jakiś sposób zniekształca rzeczywistość i nadaje jej cechy nieistniejące, jednakże jego uważność nie zawiera się w akcie materializowania energii, a w samej tworzącej energii. Przykładowo szkic istoty, czy przedmiotu na podobraziu staje się dla artsty ekranem dla dokonania aktu uchwycenia przebłysku rzeczywistości. Dla mnie często w orapizmie szkic kobiety jest takim ekranem do projekcji odczuwalnego przebłysku rzeczywistości. Akt tworzenia orapizmu jest stanem integracji energii żeńskiej oraz energii męskiej w koherencji serca i umysłu. Ekspresja dokonuje się w całkowitym flow. Nie ma myśli. Artsta Orapista nie pozwala sobie na łącznie się z ego, więc nie wchodzi w stany obarczone ludzim brzemieniem wszczepionego potępienia i chęci zasłużenia na rozgrzeszenie i przynależność. Wychodzi ponad wierzenia. Artysta Orapista nie jest zainteresowany tworzeniem swojej osobowości, nie jest żebrakiem oczekującym poklasku, nie definiuje się. Artysta staje się świadomym obserwatorem. Jest narzędziem ekspresji rzeczywistości. Tu rzeczywistość wlewa się przez Artystę Orapistę. Mógłbym powiedzieć ,,Obserwuj ją, scal się z nią i stając się rysikiem, zapisuj na płótnie”. Orapizm to narzędzie do zatrzymania umysłu. Pozwala dotrzeć prosto do serca, które jest domem duszy. W nowej sztuce potrzeba człowieka nowego, ufającego sobie, odzwierciedlającego swoją indywidualność, niepowtarzającego wzorca niewolniczego widma sztuki. Odbiorca orapizmu, aby doznać jego pełni zrezygnuje z używania umysłu, wiedzy i logiki. Tylko tak można doznać orapizmu. Orapizm to doznanie. Tu żadna definicja nie jest prawdziwa. Orapizmu nie można wypowiedzieć. Orapizm zarówno Artystę jak i odbiorcę traktuje tak samo. Od obu wymaga otwarcia na rzeczywistość.

Doświadcz orapizmu.

ORAPIZM – teraz śledzić.

ORAPIZM in ATLANTE DELL’ARTE CONTEMPORANEA 2024

Galerie Thuillier 06-19.12.2024

Krytyk sztuki Marta Lock przedstawia ORAPIZM w Galerii Thuillier

05/25/2025 The Metropolitan Museum of Art in New York will welcome our artists, celebrating Italian art and with it the oldest Art Yearbook: the Atlas of Contemporary Art, Giunti publisher. This is a milestone that has never happened before in the history of art publishing, a well-deserved recognition of Italian artists, by one of the most important museums in the world!

We would like to remind you that the volume, acquired this year by the Giunti publishing house, dates back to 1940. To highlight the longevity of the publication, a source of pride for the national artistic identity, a conference entitled: „1940-2023 more than eighty years of history of the Atlas of Contemporary Art” was held on February 9, 2023 – on the initiative and in the presence of the vice president of the Senate.

The Venice Biennale, in the Book Pavilion located in the Giardini – J. Stirling Pavilion – has also welcomed, among the most authoritative publications in the world, the Atlas of Contemporary Art, as a consultation tool relating to the artists participating in various editions of the illustrious visual event.

We look forward to seeing you in New York!

25.05.2025 il Metropolitan Museum of Art di New York accoglierà i nostri artisti, celebrando l’arte italiana e con essa il più antico Annuario d’Arte: l’Atlante dell’Arte Contemporanea, Giunti editore. E’ un traguardo mai accaduto fin d’ora nella storia dell’editoria d’arte, un meritato riconoscimento agli artisti italiani, da parte di uno dei Musei più importante al mondo!

Ricordiamo che il volume, da quest’anno rilevato dalla casa editrice Giunti, risale al lontano 1940. A porre l’attenzione sulla longevità della pubblicazione, vanto dell’identità artistica nazionale,si è tenuta il 9 Febbraio 2023 – su iniziativa e alla presenza del vicepresidente del Senato – la conferenza dal titolo: „1940-2023 più di ottant’anni di storia dell’Atlante dell’Arte Contemporanea”.

Anche la Biennale di Venezia, nel Padiglione del Libro situato ai Giardini – Padiglione J.Stirling- ha accolto, tra le più autorevoli pubblicazioni al mondo, l’Atlante dell’Arte Contemporanea, in quanto strumento di consultazione relativo agli artisti partecipanti a varie edizioni dell’illustre manifestazione visiva.

Vi aspettiamo a New York!

25.05.2024r. Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku przywitało naszych artystów, świętując włoską sztukę, a wraz z nim najstarszy Rocznik Sztuki: Atlanta Sztuki Współczesnej, redaktor Giunti. To kamień milowy, który nigdy nie miał miejsca w historii wydawnictwa sztuki, zasłużone uznanie dla włoskich artystów, jednego z najważniejszych muzeów na świecie!

Pamiętajmy, że tomik, z tego roku wykryty przez wydawnictwo Giunti, pochodzi z 1940 roku. Aby zwrócić uwagę na długowieczność publikacji, chwaląc się narodową tożsamością artystyczną, 9 lutego 2023 roku odbyła się konferencja pt. „1940-2023 ponad osiemdziesiąt lat historii Atlanty Sztuki Współczesnej” – z inicjatywy i w obecności wiceprezesa Senatu.

Również Biennale Wenecja, w Pawilonie Książki znajdującym się w Ogrodach – Pawilon J. Stirling- przywitał wśród najbardziej autorskich publikacji na świecie, Atlante of Contemporary Art, jako narzędzie konsultacji dla artystów uczestniczących w różnych edycjach znakomitej manifestacji wizualnej.

Krytyk sztuki Marta Lock o nowym kierunku w sztuce współczesnej ORAPIZMIE w języku włoskim

https://www.facebook.com/100054007471810/videos/1235278637175865/

Krytyk sztuki Marta Lock o nowym kierunku w sztuce współczesnej ORAPIZMIE w języku angielskim

https://www.facebook.com/100054007471810/videos/570100978627093/

Powitanie na wystawie AqvArt

Nagroda dla Krzysztofa Konopki za stworzenie orapizmu, nowego nurtu w sztuce abstrakcyjnej.

Wywiad dla TV Wenecja